Mersin’i kuzeydoğudan Gülek Boğazı (1050 m) ile ve kuzeybatıdan
Sertavul Geçidi (1610 m) İç Anadolu'ya bağlamaktadır.
Yaylalar: Toros Dağları’nın üst kısımlarında akarsuların, derelerin,
atmosferik koşulların ve bölgede bulunan fayların etkisiyle çeşitli
düzlükler oluşmuştur. Bu düzlüklerin yüksekliği 700-1500 m. arasında
değişmektedir. Belli başlı yaylalık alanlar; Mersin: Aslanköy, Gözne,
Fındıkpınarı, Soğucak, Bekiralanı, Mihrican, Ayvagediği ve Güzelyayla
Tarsus: Namrun (Çamlıyayla), Gülek ve Sebil; Erdemli: Sorgun, Küçük
Sorgun, Toros, Küçükfındıklı ve Güzeloluk; Silifke: Balandız,
Uzuncaburç, Gökbelen ve Kırobası; Anamur: Abanoz, Kaş ve Beşoluk;
Bozyazı: Elmagözü ve Kozağaç;
Gülnar: Bardat, Tersakan ve Bolyaran; Mut: Kozlar, Çivi, Dağpazarı,
Söğütözü ve Sertavul Yaylası’dır.
Ovalar: Mersin ve çevresinde yer alan ovaların büyük bir kısmı Toros
Dağları’nın güney eteklerinde akarsular tarafından ve yamaç eğimine
bağlı olarak taşınan tortularca oluşturulmuştur. Tarıma oldukça
elverişli olan bu alanlar, Mersin-Adana sınırından başlayıp Silifke’ye
kadar, dağlara paralel, şerit şeklinde uzanmaktadır. Bunlar yerleşim
alanlarına bağlı olarak; Yenice, Tarsus Mersin, Erdemli ve Silifke
Ovaları olarak adlandırılmaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder